ارفاقی

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اِرفاقی/

صفت نسبی

ارفاقی

1. همراه با ارفاق. همراه با گذشت.

   با نمره ارفاقی در شهریور ماه قبول شد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن