ارقنده

فارسی

ریشه‌ لغت

• دهش‌شده به فارسی: ارغنده

آوایش

• /اَرقُنْدهِ/

اسم مرکب

ارقنده

1. رفتار و حرکات دو عاشق و معشوق در ایام آشنایی، مانند جفت زدن کبوتران هنگام لانه سازی.

منابع

• فرهنگ شمس