اره کلافی

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَرّه/کَلافی/

اسم مرکب

اره‌کلافی (فنی)‎

1. مجموعه‌ای از کمان یا کلافی که دو تیغه اره بر آن نصب شده است و می‌توان با آن چوب را در امتداد خطوط راست یا منحنی بُرید.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن