استیلن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اِستِلِن/

اسم

آستیلن

1. (شیمی): گازی است هیدروکربن‌دار و بدبو، قابل احتراق و با شعله سفید درخشان (وزن اتمی آن ۲۶). آستیلن.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن