اسفل السافلین

فارسی

(~ لُ سّ فِ)

صفت مرکب

1. پست ترین مراتب.
2. ضلالت، گمراهی.
3. طبقة هفتم دوزخ، بدترین جای جهنم.
4. انحطاط

منابع

• فرهنگ لغت معین