امام غریب

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِمام/غَریب/

اسم مرکب

امام‌غریب

1. لقب امام هشتم شیعیان، علی‌بن‌موسی‌الرضا.

   به حق امام غریب در غربت بیمار نشوی. «صادق هدایت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن