اهل‌اشارت

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَهل/اِشارت/

اسم مرکب

اهل‌‌اشارت (تصوف)‎

1. کسانی که رموز و دقایق و حقایق عرفانی را بدون بیانِ صریحِ آنها درک می‌کنند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن