اهل‌کار

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اَهل/کار/

اسم مرکب

اهل‌‌کار (مجاز)‎

1. زحمتکش، با پشتکار. نیز اهل‌عمل.

   مردها چندان اهل‌کار نبودند. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن