اپه

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اِپِه/

اسم

اِپه (ورزش)‎

1. شمشیری دارای تیغه‌ای با مقطع سه‌گوش، و شیاردار.
2. رشته‌ای از شمشیربازی که در آن، ورزشکاران مجازند به همه بدن حریف ضربه وارد کنند.

زبان دیگر

ریشه لغت

• بهاری

اسم

اَپه

1. از اسامی مردانه در زبان بهاری احتمالا مخفف عبدالله.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن