ایلاء

فارسی

ریشه‌شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [اِیل/آ]

قید

ایلا

1. بمیر، بمیرا، کنایه یا طعنه از موجودیت انسان بی‌خاصیت و بی‌هنر.

عربی

مصدر متعدی

1. بر عهده کسی قرار دادن.
2. وصیت کردن.

فعل

1. (فقه): اصطلاحی در فقه اسلامی به معنای سوگند شوهر بر خودداری از همخوابگی با همسرش به منظور آزار دادن او.

منابع

• فرهنگ لغت معین