باج سبیل

فارسی

(جِ س ِ)

اسم مرکب

1. با زور و قلدری و به ناحق پول و وجه یا جنس و امثال آن از کسی گرفتن و آن غالباً با «گرفتن» و «دادن» استعمال شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین