باد کردن

فارسی

(کَ دَ)

مصدر متعدی

1. باد زدن.
2. فخر فروختن، فیس کردن.
3. به فروش نرفتن کالا و ماندن روی دست صاحبش.
4. کسی را به کاری صعب برانگیختن، تیر کردن.
5. محو ک ردن.
6. دمیدن در سازهای بادی و به صدا درآوردن آن‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

فعل

gonfiare