باران باریدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /باران/باریدَن/

فعل

باران باریدن

1. منسوب به باران؛ نزول باران، فرود آمدن باران، باریدن باران، فرو ریختن باران، باران آمدن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه

• ایتالیایی: piovere