باشه

فارسی

ریشه شناسی

• پهلوی

آوایش

• [با/شِه]

آوا

باشه

1. به معنای پذیرفتن، قبول کردن.

   مثال: باشه! منم میام.

اسم

1. (جانوری): یکی از پرندگان شکاری کوچکتر از باز، با چشمانی زرد رنگ، که رنگ پشتش خاکستری تیره و شکمش سفید با لکه‌های حنایی.

استعاره

1. قرقی، قوش.
2. قوش؛ قرقی؛ پرنده‌ای شکاری که شکارش پرندگان کوچک چون گنجشک و سار و کبوتر است.

فعل

1. شکل محاوره‌ای سوم شخص فعل بودن

ریشه‌شناسی

• baashae wajae و ye Paarsi ast ,wae ghosh wae ghorghi chon "ghafqaf " darand Parsi nistan ,pas nabeshtae

1. man baayed nask-khanae terk konam wae jaaye degaer bae rawm.rooz degaeri nabeshtae haa-ye nadorost shama ra baz ham dorost khaham kerd. peeroz baashid - kudos Talash

منابع

• فرهنگ لغت معین