بالاخانه

فارسی

(نِ)

اسم مرکب

1. ساختمان کوچک با یک یا چند اتاق در قسمت فوقانی خانه و مستقل از آن. ؛ ~ را اجاره دادن کنایه از: عقل سالم نداشتن، سخنان پریشان و نامربوط گفتن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

اسم

mansarda

انگلیسی

upstairs

• balcony