با‌آن‌همه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /با/آن/هَمه/

اسم مرکب

با‌آن‌همه

1. با وجودِ آن مقدار زیاد.

   با آن همه بیداد او، وآن عهد بی‌بنیاد او/ در سینه دارم یاد او، یا بر زبانم میرود. «سعدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن