بداغ

فارسی

(بُ)

ریشه‌شناسی

از ترکی، از اصل ایرانی. احتمالاً از ایرانی میانه bōtag* (> بوته، بته).

اسم

1. بوته یا درختچه‌ای زینتی با گل‌های سفید خوشه‌ای که ساقه آن مصرف دارویی دارد؛ گل دنبه؛ غضاة.

منابع

• فرهنگ لغت عمید

برگردان‌ها

انگلیسی

guelder rose

• withe rod
• marsh elder