فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /بِه/آخَر/

  اسم مرکب

ویرایش

به‌آخر

  1. (قدیمی): سرانجام، عاقبت‌الامر.
    کار آن مسکین به آخر خوب گشت.‌«مولوی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن