به‌اجبار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /به/اِجبار/

قید

به‌اجبار

1. برخلاف میل و رضا؛ از روی بی‌میلی.

   با پیشنهادش موافق نبودم، اما به اجبار پذیرفتم. «نجم رازی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن