به‌توالی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /به/تَوالی/

قید

به‌توالی

1. به ترتیب، پشت سر هم.

   آنگاه به توالی و با نظم و ترتیب خاصی از یکدیگر جدا شدند. «زرین‌کوب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن