به‌خود‌آمدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /بِخود/آمدَن/

اسم‌ مرکب

به‌خود‌آمدن

1. (گفتگو): بیدار و هوشیار شدن؛ بحال طبیعی برگشتن.
2. سر عقل آمدن، دانا شدن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن