به‌هم‌آوردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /به/هَم/آوردَن/

اسم مرکب

به‌هم‌آوردن

1. جمع کردن دو طرف یا لبه‌های چیزی و قرار دادن آنها بر روی یکدیگر.
2. (گفتگو): صورت نهایی بخشیدن به چیزی معمولا بدون دقت لازم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن