به‌کسی‌آویختن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /به/کسی/آویختَن/

اسم مرکب

به‌کسی‌آویختن

1. (مجاز): به کسی یا چیزی آویختن: پیوند دادن، تحمیل کردن، یا نسبت دادن به او یا آن.

   او بوجود تو تمایل نداشته، تو خویشتن را به او آویخته‌ای.‌«جعفرشهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن