به لیمو

(بِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• سانسکریت

اسم

1. درختچه‌ای از تیرة شاه پسندیان که برگ‌های آن طعم تند و کمی تلخ دارد و گل‌های کوچکش به صورت سنبله‌های متعدد در انتهای محور ساقه می‌روید.
2. شربتی که از جوشاندن میوة به و اضافه کردن آب لیمو تهیه می‌شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین