به هم زدن

فارسی

(~. زَ دَ)

مصدر متعدی

1. خراب کردن.
2. باطل کردن.
3. منحل کردن.
4. آمیختن.
5. دوستی را با کسی قطع کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین