بوتراب

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /بو/تُراب/

اسم مرکب

ابوتراب

1. پدر خاک، کنیه حضرت آدم ابوالبشر. ابوتراب.

منابع

• فرهنگ لغت معین