بچه‌بازی

فارسی

(~.)

(ح

اسم مصدر

1. بازی کودکانه.
2. عمل بچه باز.

(عا.)

1. رفتار نامناسب و نسنجیده.

(عا.)

1. آسان پنداشتن کار و جدی نگرفتن آن.

منابع

• فرهنگ لغت معین