بیاره

فارسی

(بَ رَ یا رِ)

اسم

1. گیاهی که ساقة بلند و مستقیم ندارد و شاخه‌های آن روی زمین افتد مانند کدو، خربزه و غیره ؛ بوته.

منابع

• فرهنگ لغت معین