بیخ

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /بِیخ/

اسم

بیخ

1. اصل، اساس، بنیاد. ریشه، ریشه گیاه.

   اگر بیخ او نگسلانی ز جای/ ز تخت بلندت کِشد زیر پای «فردوسی»

2. در گویش تونی؛ کنار و پهلو، ریشه گیاه.

واژه‌های مشتق شده

• بیخ‌ریش

---

برگردان‌ها

انگلیسی: root butt whisper susurration stump strunt

groin stub pug pitch and toss geum ablate

منابع

• شاهنامه