بیمجال

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /بِی/مَجال/

اسم مرکب

بیمجال

1. اصطلاحی دو یا سه کلمه‌ای مترادف با وقتی، زمانی، روزگاری در زبان فارسی است.

   بِیمَجال دوش مِی‌یهِ!

   یه وقت نی‌‌افتد!

منابع

• فرهنگ شمس