بین‌المللی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /بَین‌اَلمِلَلی/

صفت نسبی

بین‌المللی

1. منسوب به بین‌الملل؛ مربوط به همه ملت‌ها و کشورها.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن