بیکند

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [بی/کند]

اسم خاص

بیکند

1. ~ به معنای فارسی آن یک‌شهر، یک‌روستا ولی چرایی این عنوان در شاهنامه مشهود نیست.
2. ~ را شاهنامه گاهی پیکند، و گاهی کندز نیز می‌نامند. این شهر با اینکه تورانی است ولی آتشکده و کتاب زندواُست در آنجا مرسوم بود.
3. ~ احتمالا پایتخت توران بوده چون خاندان سلطنتی افراسیاب در آنجا ساکن بودند.

   سپهدار ترکان به بیکند بود ..... بسی گرد او خویش و پیوند بود

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5