بی‌اراده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /بی/اِراده/

صفت

بی‌اراده

1. آنکه برای انجام کاری نتواند تصمیم بگیرد و در کار خویش دودلی کند. سست اراده.

قید

1. بی‌اختیار؛ ناخواسته.

---

ترجمه
انگلیسی:jellybean

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن