تادیه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /تأدیِه/

اسم مصدر

تادیه

1. ادا کردن، پرداخت کردن، پرداخت، بازپرداخت. گزاردن، پرداختن.

   از تأدیه رسوم معمول خودداری می‌کرد. «دکتر مصدق»

---

ترجمه
انگلیسی: solution payment pay off remittance

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین