تئونه

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /تونْنِه/

صفت نسبی

تئونه

1. مترادف تونی مانند افضل تونی که اشاره‌ای به اهل شهر یا دهکده تون بودن است.
2. تون به صورت طون نیز تحریر می‌شده و طون و طبس در زبان بهاری ضرب‌المثل شده.

   نَمِه لِی‌یِم طونَه طَبَسهَ!

   چکار کنم به تون به طبس!

واژه‌های مشتق شده

• تونهَ، تونهَ‌گِدمیش، ثرئی‌تئونه

منابع

• فرهنگ شمس