تاب دادن

فارسی

(دَ)

مصدر متعدی

1. تافتن، پیچ دادن، خماندن.
2. زلف و ریسمان و امثال آن را پیچ و خم دادن.
3. چیزی را در ظرفی فلزی در حرارت آتش بدون آب و روغن سرخ و برشته کردن.
4. پرتو افکندن، روشن ساختن.

منابع

• فرهنگ لغت معین