تارک

(رِ)

عربی

(اِ

فارسی

1. رهاکننده، ترک کننده. ؛ ~ دنیا آن که از دنیا روی برگرداند، زاهد، پارسا. ؛ ~ صلاة آن که نماز نگزارد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(رَ)

(اِمصغ.)

1. فرق سر، میان سر آدمی.
2. کلاهخود.

   بر او کرد جوشن همه چاک‌چاک ..... همی ریخت بر تارک از درد خاک

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

vertex

• tiara
• diadem
• apex
• religious
• monk
• hermit
• ascetic
• sister
• nun
• abbess