تردک

فارسی

حوزه: [علوم و فنّاوری غذا]

1. نوعی بیسکویت ترد و شکننده و معمولاً شور.

منابع

«تُردک» هم‌ارزِ «cracker ۱»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی