تسمه

فارسی

ریشه شناسی

• ایرانی

آوایش

• [تَسْمِه]

اسم

تسمه

1. بند چرمی که بدان چیزی را بندند.
2. چرم خام و دوال چرمی باشد. (برهان)، (ناظم الاطباء)
3. چرم خام و رشته های دراز چرم و دوال چرمی باشد. (آنندراج)
4. از ترکی تاسمه و معرب آن طسمه. (حاشيه برهان چ معين)

دشتی

اسم

1. کمربند.
2. بند چرمی که بدان چیزی را بندند.

استعاره

1. تسمه از گُرده کسی کشیدن: کارهای پرمشقت به کسی تحمیل کردن. کسی را مرعوب کردن.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین