تق

فارسی

(تَ یا تِ قّ)

صفت

1. صدایی که از شکستن چیزی یا برخورد دو جسم سخت یا افتادن جسمی به وجود می‌آید. ؛ ~و لق الف - نیمه تعطیل. ب - زهوار دررفته، فرسوده. ؛ ~ ِ ~چیزی درآمدن الف - صدای چیزی درآمدن. ب - افشا شدن امری نهانی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

rattle

• rackle
• clack
• brattle
• crack
• rattly
• rattletrap