تقصیر داشتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تَقصیر/داشتن/

مصدر فعل لازم

تقصیر داشتن

1. مقصر بودن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن