(تَ)

فارسی

ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری

تمگا

ریشه‌شناسی

فارسی

واژه تَمغا از زبان ترکی اویغوری به زبان مغولی راه یافته ولی معمولاً از آن به عنوان واژه‌ای مغولی - ترکی یاد می‌شود. کاوه فرخ معتقد است که اصل واژه در پارسی «تمگا» بوده که وارد زبان‌های ترکی و مغولی شده و سپس دوباره به شکل تمغا وارد پارسی شده‌است.

منبع.اسواران ساسانی نگارش: دکتر کاوه فرخ تصویرگر: آنگس مکبراید برگردان به پارسی: یوسف امیری سال انتشار: ۱۳۸۸ خ/ ۲۰۰۹ م. ناشر: گل آفتاب (مشهد) قطع رقعی، ۱۶۵ صفحه

  1. مُهر، داغ.
  2. مهری که در قدیم پادشاهان مغول به فرمان‌های خود می‌زده‌اند.
  3. باج، خرا

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین