فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /تَوّابِین/

  اسم ویرایش

توابین

  1. نخستین گروه توبه کننده شیعه پس از واقعه عاشورا در صحرای کربلا.
    بعد از حادثه قتل‌عام اهل‌بیت پیامبر، توابین یعنی توبه کنندگان، سر قبر امام حسین گرد آمدند و از یاری نکردن حضرت بسیار نادم و پشیمان بودند و گریه‌ها آغاز کردند.[۱]

پانویس ویرایش

  1. البته تاریخ ازدحام این گروه در دشت کربلا روشن نیست شاید پس از دهه‌ها

منابع ویرایش