توحیدله

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• توحیدلو

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /توحید/لِه/

صفت

توحیدله

1. به معنی مرد خدا، مؤمن یا متافیزیک بودن.