تکاب

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تَکاب/

اسم

تکاب

1. (قدیم): آب‌کند، باتلاق، زمینی که آب در آن بماند. ته آب، قعر آب، دره. آب، رود، یا دریای عمیق.
2. جنگ، نبرد.

ریشه شناسی۲

ناحیه تخت سلیمان تکاب

نام‌جا

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ تکاب دارد

1. از شهرهای باستانی ایران واقع در استان آذربایجان غربی که سابقه تمدنی آن به اواسط هزاره سوم پیش از میلاد برمیگردد.

   اسامی زیادی به این تمدن ایرانی در طول تاریخ اطلاق شده؛ شیز، گنزک، تخت سلیمان و مهمتر از همه آتشکده یا کعبه آذرگشسپ.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: takab

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس