تکرار کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تِکرار/کردَن/

مصدر فعل متعدی

تکرارکردن

1. پیش آوردن وضعی یا انجام دادن عملی بیش از یکبار. تکرار.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
ایتالیایی: ribadire ripetere

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن