فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /تِکرار/کردَن/

  مصدر فعل متعدی ویرایش

تکرارکردن

  1. پیش آوردن وضعی یا انجام دادن عملی بیش از یکبار. تکرار.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن