فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /تیماج/

تیماج (قدیم)

  1. پوست بُز دباغی شده که بجای کاغذ استفاده میشد.
    پیوسته قلم و مرکب را در قلمدان داشتند و آنرا به شال خود نصب می‌نمودند و یک لوله تیماج را نیز به شال می‌زدند. «خداوند الموت»



ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین