تیک

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تِیک/

اسم

تیک

1. علامتی به شکل ✓ برای متمایز کردن چیزی در یک مجموعه یا نشان دادن اینکه چیزی در یک نوشته کنترل، بررسی، یا محاسبه شده است.
2. تیک در زبان بهاری مضارع دوختن به معنی بدوز که اغلب در کار خیاطی و پارچه صرف میشود.

اسم

1. (پزشکی): حرکت تکراریِ عضلانی سریع و غیر ارادی نظیر پرش عضلات پلک، صورت، گردن، یا شانه؛ پرش.

واژه‌های مشتق شده

• تیکه، تیکاف، تیکوز، تیک‌تاک، تیک‌تیک

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: tick tictac ticktack click snip snap ticker

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن