جندل

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /جُندَل/یا/جَندَل/

اسم خاص

جندل

1. شخصیت شاهنامه‌ای که ظاهراً وزیر فریدون است و از کارهای مهم او یافتن سه دختر برای سه پسران فریدون است.

   سراینده جندل چو پاسخ شنید/ ببوسید تختش چنان چون سزید «فردوسی»

منابع

• شاهنامه