جنگنده

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [جَن/گَندِه]

صفت

جنگنده

1. آن که می‌جنگد، رزم کننده.
2. کسی یا چیزی که می‌جنگد. جنگاور
3. (جنگی): هواپیمایی که در جنگ استفاده می‌شود.

مثال

1. جنگ پشه با حبشه: جنگ یا نزاع ضعیف با قوی.

   وقتی بابا بیاید خانه، جنگ پشه با حبشه، و فحش و کتک شروع می‌شود. (فصیح)

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: fighter

منابع

• فرهنگ لغت معین